تایماز نیوز/ یادداشت ازسمیه درازی خبرنگار تایماز نیوز |دوباره یکسال دیگر گذشت و به مرداد رسید. به روزی که برایش عنوانی به اسم “روز خبرنگار” حک شده، برایش سکوت بلندی دارم…………..‌‌‌‌نگفتن هایی که برایش گفتنی وجود ندارد.
روز من است. رنجی به وسعت تاریخ دارد این عنوان. پر از طرد شدن ها، تحقیرها، مارک ها و توبیخ هاست. پر ازسکوت، گره، تاوان وتنهایی دارد، اگر راست بگویی و راست بنویسی…
انگار همه چیز را می شود عاریه ای گرفت. حتی این عنوان را ! چرا که بنظر عده ای، عنوان باکلاسی است. اما برای ما عشق است. شغل بی نان و بی اجر و مواجب و عنوانی پرطمطراق…
روزی، روزگاری نیز افرادی از این عرصه ناخواسته به ورطه فراموشی سپرده شدند. کسانی که در این شهر به قدمت خودشان قلم زدند و هزینه های بسیاری به عنوان یک فرد رسانه ای پرداخت کردند و دم نزدند.
یا از درد و رنج و اضطراب درونی آنهایی بگویم که حتی روزی بخاطر بی مهری از این شهر دلشکسته کوچ کردند و رفتند. به خاطر یدک کشیدن این رسالت…
یا کسانی که از توبیخ و شکایت نهراسیدند اما به عزلت کشیده شدند.
چه عنوان دلخراشی است و چه روزهای تیره ای برایم. اما این روز مبارک آنهایی که آن را بخاطر کلاسش عاریه گرفتند و درکی از اضطراب ها و دردهای جانکاهش ندارند!