تایماز نیوز |حجاب یک حقیقت و ملکه نفسانی به نام «عفت» دارد که حالتی در قلب است که مانع از غلبه شهوات می‌شود. وقتی نفس عفیف باشد، قلب حالتی در پیشگاه خدا خواهد داشت که انسان از گناه کردن شرم می‌کند و به این حالت قلبی، حیا گفته می‌شود. این حالت قلبی و نفس عفیف باعث بروز رفتاری از فرد می‌شود که این رفتار با طمأنینه و آرامش همراه است، که وقار نامیده می‌شود. چنین انسانی که نفس عفیف، رفتار باوقار و قلب باحیا دارد، سراسر بدن خود را پوشش کامل خواهد کرد که به آن حجاب گفته می‌شود.

 در سوره مبارکه نور و احزاب به طور کامل به اصل موضوع حجاب و عفاف اشاره شده است. از جمله در سوره مبارکه نور آیات ۲، ۳، ۴، ۵، ۲۳، ۲۵ به موضوع عفاف و حجاب اشاره دارد. همچنین آیات ۶ تا ۹، آیات ۱۱ تا ۱۸، ۱۹ و ۲۱ سوره مبارکه احزاب احکام حجاب و پوشش را عنوان می‌فرماید. آیات ۲۷ و ۲۸ سوره مبارکه نور به رفتار عفیفانه و آیات ۳۰ و ۳۱ همین سوره حجاب را به عنوان روسری یا چادر معرفی می‌کند.

در آیات ۳۲ دستور فراهم کردن امکان ازدواج افراد را به‌منظور زمینه‌سازی برای عفیف ماندن آن‌ها صادر کرده، آیه ۳۳ دستور عفاف و حفظ از نامحرم را عنوان می‌فرماید، در همین آیات تحریم وادار کردن کنیزان به خودفروشی را مطرح کرده تا آن‌ها نیز عفیف مانده و جامعه با حیا و آزرم در امان بماند، در آیه ۵۹ دستور ممنوعیت کودکان و افراد برای ورود به حریم دیگران عنوان شده و در آیه ۶۰ نیز جواز رفع حجاب برای زنان مسن را بیان می‌کند. در سوره مبارکه احزاب نیز دستور‌های عفاف و حجاب به شیوه حیا، معاشرت صحیح و نقش زنان در جامعه به‌دقت و ظرافت بیان شده است.